احتفاز
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
احتفاز: اقعاء (--' اقعاء) جمع کردن اعضای بدن و چسبانیدن به یکدیگر در حال سجده و نشستن.
منشأ تعبیر یاد شده در فقه، ورود آن در روایات است 1 و از آن در باب صلات به مناسبت سخن گفته شده است.
احتفاز به مفهوم دوم - یعنی این که شخص در حال سجده اعضای بدن را به هم بچسباند و در حال نشستن بر باسن خود بنشیند و زانوهای خویش را از زمین بلند کند و به هم بچسباند - بر زن، مستحب است. 2 لیکن برای مرد تجنیح (--' تجنیح) در حال سجده و تورّک (--' تورّک) در حال نشستن مستحب است. 3
1 - وسائل الشیعة 6 342.
2 - العروة الوثقی 1 702.
3 - 683.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 268
اصطلاحنامه
یادداشت دامنه
جمع کردن اعضای بدن و چسبانیدن به یکدیگر در حال سجده و نشستن