اجماع تقیه‌ای

توضیح مفهومی

اجماع تقیه‌ای : بیان رأیِ شنیده شده از امام «ع» - در زمان حضور - در قالب اجماع، به سبب تقیه

اجماع تقیه‌ای، به این معنا است که فقیه حکم را از شخص امام (ع) در زمان حضور بشنود، ولی به سبب تقیه و خوف نتواند حکم را به امام (ع) نسبت دهد و به همین خاطر، ادعای اجماع نماید.

اجماع تقیه‌ای نیز مانند اجماع تشرفی از مقوله خبر واحد می‌باشد و حکم آن مانند اجماع منقول به خبر واحد است؛ این در صورتی است که از اجماع تقیه‌ای علم به رأی امام (ع) حاصل نشود، وگرنه نفس علم دارای حجیت است و نیازی به حجیت اجماع ندارد.

منابع

1. منابع اجتهاد (ازدیدگاه مذاهب اسلامی) : صفحه 219
2. منابع اجتهاد (ازدیدگاه مذاهب اسلامی) : صفحه 201
3. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

اجماع ( اصول فقه )

وابسته

تقیه ( اصول فقه )

منابع

• منابع اجتهاد (ازدیدگاه مذاهب اسلامی) : صفحه 201، 219