فدیه ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
رده‌ها
(برای دیدن زیررده‌ها
بر روی "◄" کلیک کنید)
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
فدیة. ( ف ِدْ ی َ ) (ع اِ) سربها. (منتهی الارب) . آنچه از مال بجای مفدی داده شود. (از اقرب الموارد) . ج، فِدی ?، فِدَیات، مانند سدره و سدرات. (اقرب الموارد) . فِدْیَت. رجوع به فدیت شود. || در تداول علوم فدیه و فداء بدلی یا عوضی است که مکلف بدان از مکروهی که به وی متوجه است رهایی یابد. (از تعریفات جرجانی) . مبلغی است که ازبرای غلامان یا اسرا داده میشود. (قاموس کتاب مقدس).
منابع
- لغت نامه دهخدا : صفحه [۱]
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «فدیه ( فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
اخص
- فدیه از حدود
- به لحاظ پرداخت کننده:
- فدیه از اسیر، فدیه ناقض ذمه
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه فدیه ( فقه ) به زیرصفحه فدیه ( فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید. == منابع ==index.php?catid=50