عملکردها

کلمات مؤنث قرآن

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۳ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۳۰ توسط Admin (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توضیح مفهومی

کلمات مؤنث قرآن : الفاظ مؤنث (حقیقی یا مجازی) به کار رفته در قرآن

مؤنث حقیقی، اسمی است که نام یا وصف انسان یا حیوان ماده باشد؛ مانند: امرأة و حلیمه. مؤنث غیر حقیقی یا مجازی، اسمی است که متعلق به جنس ماده انسان یا حیوان نباشد؛ بلکه از روی قرارداد و اصطلاح، مؤنث نامیده شود؛ مانند: ظلمة و أرض. مؤنث لفظی، اسم مذکری است که علامت تأنیث داشته باشد؛ مانند: حمزه، طلحه و معاویه. مؤنث معنوی، مؤنث حقیقی است؛ ولی علامت تأنیث ندارد؛ مانند: مریم و کلثوم.

علامت تأنیث اسم سه چیز است: 1. «ت»؛ مانند: فاضلة و جاریة؛ 2. الف مقصورة؛ مانند: لیلی و کبری؛ 3. الف ممدودة؛ مانند: زهراء و حمراء.

در قرآن کریم اقسام مختلف مؤنث به کار رفته است؛ مانند: فاضلة، ناقة، أرض و شمس.

منابع

  1. لغت نامه دهخدا جلد 13 : صفحه 19298
  2. الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 344
  3. قرآن ثقل اکبر : صفحه (348-349)

اصطلاح‌نامه

اعم

کلمات قرآن

وابسته

کلمات مذکر قرآن، مذکّر و مؤنّث

منابع

  • الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 344
  • قرآن ثقل اکبر : صفحه (348-349)
  • لغت نامه دهخدا جلد 13 : صفحه 19298