عملکردها

تفاوت میان نسخه‌های «ظن لفظی»

از دانشنامه علوم اسلامی

 
جز (۱ نسخه واردشده)
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۲۱

توضیح مفهومی

ظن لفظی : ظنّ به مراد متکلم از راه اصول لفظی

ظن لفظی، ظنی است که از راه اصول لفظی به مراد متکلم برای اهل عرف ایجاد می‌گردد.

توضیح:

برای کشف مراد متکلم هنگام شک در آن، اسباب و راه هایی وجود دارد که اهل لسان و عرف به آنها تکیه می‌کنند. این راه‌ها یا علمی است و یا ظنی. یکی از راه‌های ظنی‌ای که دلیل خاص بر اعتبار آن اقامه شده، اصول لفظی است که عرف در محاورات خود برای کشف مراد متکلم، به آنها تمسک می‌نماید، مانند: اصالة الحقیقه و اصالة عدم القرینه، که به ظن حاصل از اجرای این اصول، ظن لفظی می‌گویند.

نکته:

تکیه بر مطلق ظن برای کشف مراد متکلم، در عرف و شرع مورد قبول نیست، بلکه آن چه در عرف پذیرفته شده و شرع نیز آن را امضا کرده، رجوع به ظنون خاص بوده که ظن حاصل از اجرای اصول لفظی، از آن جمله است.

منابع

  1. بدایع الافکار : صفحه 89
  2. شرح رسائل جلد 1 : صفحه (222-223)
  3. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

ظن ( اصول فقه )

وابسته

ظن غیر لفظی

منابع

  • بدایع الافکار : صفحه 89
  • شرح رسائل جلد 1 : صفحه (222-223)