تفاوت میان نسخههای «صفحهٔ اصلی»
از دانشنامه علوم اسلامی
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۶:۳۳
میرعبدالباقی امامی اصفهانی، از شعرای اصفهان در قرن دهم هجری بوده است.
معرفی اجمالی
میرعبدالباقی امامی، از شعرای اصفهان در قرن دهم هجری است. از مصاحبان و رفقای میرروزبهای صبری اصفهانی بوده و در شعر و شاعری طبعی خوش داشته است. این بیت از اوست:
"تا به کی من چو ببوسم لب او را به خیال *** بود آزرده لبش چون نگرم روز وصال".[۱]
پانویس
منبع
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج4، ص96.
- ↑ اوحدی بلیانی، محمد، تذکره عرفات العاشقین، ج4، ص2557.