وحی مروی
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
وحی مروی : القای معنا بدون لفظ از جانب خدا بر قلب پیامبر؛ حدیث قدسی
وحی مروی یا وحی روایت شده یا حدیث قدسی، اندرزها و راهنمایی‌هایی است که رسول خدا (ص) به واسطه جبرئیل (به صورت وحی، الهام یا در خواب یا القای در ذهن) دریافت و از قول خداوند برای صحابه نقل کرده است. عده‌ای این گونه وحی را با وحی قرآنی متفاوت دانسته و گفته‌اند وحی قرآنی از جهت لفظ و معنا، منسوب به خدا است؛ به خلاف حدیث قدسی که معنای آن از خدا ولی الفاظ آن از رسول اکرم (ص) است. از طرفی وحی قرآنی جنبه اعجاز دارد؛ ولی حدیث قدسی جنبه اعجاز ندارد.
تهانوی می‌گوید: در ~فواید~ امیر حمیدالدین آمده است که قرآن و حدیث قدسی شش فرق دارند:
1. قرآن معجزه است، و حدیث قدسی لازم نیست معجزه باشد.
2. نماز بدون قرآن، نماز نیست؛ به خلاف حدیث قدسی.
3. منکر قرآن کافر است؛ به خلاف حدیث قدسی.
4. در نزول قرآن، حضور جبرئیل لازم است.
5. لفظ قرآن از خدا است؛ ولی در حدیث قدسی لازم نیست لفظ از خدا باشد.
6. لمس قرآن بدون طهارت جایز نیست؛ ولی این حکم در حدیث قدسی شرط نیست.
منابع
- مناهل العرفان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 52
- لغت نامه دهخدا جلد 6 : صفحه 7733
- تاریخ قرآن : صفحه 98
- دائرة المعارف الشیعیة العامة جلد 7 : صفحه 584
- مباحث فی علوم القرآن : صفحه 23
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «وحی مروی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه وحی مروی به زیرصفحه وحی مروی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.