کلمات کنانهای قرآن
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
کلمات کنانهای قرآن : کلماتی از قرآن، به لغت قبیله کنانه
«کنانه» یکی از قبایل بزرگ عرب و منسوب به شخصی به نام کنانه پسر خزیمه است. وی پدر قبیلهای از «مُضَر» و مولای صفیه بنت حُیّ همسر پیامبر (ص) است. این قبیله در سرزمین مکه میزیستند و طوایف و شعبههایی همچون قریش، عبدمناة و… داشتند.
واژههای کنانهای قرآن عبارتند از:
1. سفهاء: جهال، نادانان (بقره// 13) .
2. خاسئین: صاغرین، خوارشدگان (بقره// 65) .
3. شطر: تِلقاء، کنار (بقره// 144) .
4. خَلاق: نصیب، بهره (آلعمران// 77) .
5. ملوکاً: احرار، آزادگان (مائده// 20) .
6. قبیلاً: عیاناً، آشکار (اسراء// 92) .
7. معجزین: سابقین، سبقتگیرندگان (انعام// 134) .
8. یَعزُبُ: یَغیب، پنهان ماند (یونس// 61) .
9. لاترکنوا: لاتمیلوا، میل پیدا نکنید (هود// 113) .
10. فَجْوَة: ناحیه (کهف// 17) .
11. مَوئلاً: ملجأ و پناهگاه (کهف// 58) .
12. مُبلَسُون: آیسون، ناامیدان (انعام// 44) .
13. دُحُوراً: طرداً، راندن (صافات// 9) .
14. خرّاصون: تکذیبکنندگان (ذاریات// 10) .
15. أسفار: کُتُب (جمعه// 5) .
16. اُقِّتَتْ: جُمِعَت، جمع شود (مرسلات// 11) .
17. لَکَنُود: کفرانکننده نعمتها (عادیات// 6).
منابع
- لغت نامه دهخدا جلد 11 : صفحه (16410-16411)
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 108
- لغة القرآن الکریم : صفحه (50-65)
اصطلاحنامه
اعم
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه کلمات کنانهای قرآن به زیرصفحه کلمات کنانهای قرآن/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- آموزش علوم قرآن جلد 2 : صفحه 108
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 108
- لغة القرآن الکریم : صفحه (50-65)
- لغت نامه دهخدا جلد 11 : صفحه (16410-16411)
- مناهل العرفان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 182