نور (قرآن)
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
نور (قرآن) : یکی از صفات قرآن
«نور» به معنای روشنایی یا آشکار کننده و نمایانگر اشیا، و یکی از اسامی و صفات قرآن است: «... وَأَنزَلْنَا إِلَیْکُمْ نُورًا مُّبِینًا»؛ 'و ما به سوی شما نوری تابناک فرو فرستادهایم' (نساء// 174) .
در باره اطلاق «نور» بر قرآن چند وجه ذکر شده است:
1. قرآن راه سعادت انسان را روشن میکند و او را از ظلمت جهل و شرک و بتپرستی نجات میدهد.
2. به لحاظ حقیقت متعالیه قرآن که از سرچشمه بینهایت نور، یعنی خدای متعالی صادر شده است.
3. چون قرآن باعث پیداشدن و قرار گرفتن نور ایمان در قلب میشود، «نور» نامیده شده است.
4. قرآن روشنکننده همه حقایق و معنویات، مبدأ و معاد، حلال و حرام و امور دنیا و آخرت است؛ پس «نور» است.
منابع
- جمال القراء و کمال الاقراء جلد 1 : صفحه 175
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 279
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 273
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 183
- قرآن شناسی جلد 1 : صفحه 44
- هفده گفتار در علوم قرآن : صفحه 34
- مناهل العرفان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 350
- تاریخ قرآن : صفحه 32
اصطلاحنامه
اعم
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه نور (قرآن) به زیرصفحه نور (قرآن)/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 178، 183
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 273، 279
- تاج العروس من جواهر القاموس جلد 7 : صفحه 563
- تاریخ جمع قرآن : صفحه 9
- تاریخ قرآن : صفحه 32
- جمال القراء و کمال الاقراء جلد 1 : صفحه 175
- سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 124
- سیری درعلوم قرآن : صفحه 33
- شناخت قرآن از رهگذر قرآن : صفحه 165
- شناخت نامهای قرآن : صفحه 37
- فرهنگ لاروس جلد 2 : صفحه 2090
- قرآن شناسی جلد 1 : صفحه 44
- مناهل العرفان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 350
- هفده گفتار در علوم قرآن : صفحه 34