اماله کننده

توضیح مفهومی

اماله کننده : قاریان استفاده کننده از شیوه اماله هنگام قرائت

در ضمن این بحث که آیا «اماله» فرع برای «فتح» است یا هر کدام، اصل مستقلی است؟ گفته شده که اماله جایز نیست مگر سببی برای آن پیدا شود، و در صورت فقدان سبب، «فتح» لازم است و در صورت وجدان سبب اماله، فتح و اماله هر دو جایز است، و هر کلمه‌ای که به اماله تلفظ شده، در میان عرب، کسانی هستند که آن را به «فتح» تلفظ می‌کنند.

بر همین اساس، این بحث مطرح شده که آیا کسی از قاریان وجود دارد که از اماله در قرائت قرآن استفاده نکرده باشد؟ سیوطی، از میان قرّاء عشره، ابن کثیر را تنها کسی می‌داند که در هیچ موردی اماله نکرده است، اما سایر قرّاء، به تناسب، از اماله استفاده کرده‌اند.

منابع

1. الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 318

اصطلاح‌نامه

وابسته

اماله، اماله شونده

منابع

• الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 318