مفسّران طبقه دوم
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
مفسّران طبقه دوم : طبقه دوم مفسّران نزد شیعه و اهل‌سنت
طبقه دوم مفسّران شیعه در تقسیم‌بندی سه‌گانه علاّمه طباطبایی (ره) این گونه معرفی شده‌اند: اهل تألیفات اولیه تفسیر؛ مانند: فرات بن ابراهیم، ابوحمزه ثمالی، عیاشی، علی بن ابراهیم قمی و نعمانی. شیوه این طبقه مثل طبقه چهارم از مفسّران اهل‌سنّت این بود که روایات مأثور را که از طبقه اول گرفته بودند، با استناد در تألیفات خود درج و از هر گونه اعمال‌نظر خودداری می‌کردند.
طبقه دوم مفسّران شیعه طبق تقسیم‌بندی هشتگانه کتاب ~مبانی و روشهای تفسیر~ جمعی از تابعانند؛ مانند: سعید بن جبیر، یحیی بن یعمر، طاووس بن کیسان، ابوصالح میزان بصری، محمد بن سائب کلبی، جابر بن یزید جعفی و اسماعیل سدی.
مفسّران طبقه دوم اهل‌سنّت دسته‌ای از تابعان هستند که شاگردان مفسّران صحابه‌اند؛ مانند: مجاهد، سعید بن جبیر، عکرمه، ضحاک، طاووس بن کیسان یمانی، یحیی بن یعمر و جابربن یزید جعفی.
منابع
- تاریخ تفسیر قرآن کریم : صفحه (200-202)
- مبانی و روشهای تفسیر قرآن : صفحه (80-82)
- قرآن در اسلام : صفحه (80-82)
- قرآن در اسلام : صفحه 76