زبور ( قرآن )

توضیح مفهومی

زبور ( قرآن ) : یکی از اسامی و صفات قرآن

این وصف، برگرفته از آیه 105 سوره انبیا است: «وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ». «زبور» به معنای هرگونه کتاب و نوشته است. برخی گفته‌اند زبور به معنای کتاب مشتمل بر مواعظ و حکمت‌ها است.

درباره معنا و مقصود «زبور» و «ذکر» در آیه فوق چند قول وجود دارد:

1. «زبور» تمام کتاب‌های انبیای پیشین و «ذکر» لوح محفوظ یا همان ام‌الکتاب است.

2. «زبور» کتاب‌های آسمانی نازل شده پس از تورات و «ذکر» تورات است.

3. «زبور» زبور حضرت داوود؛ و «ذکر» تورات حضرت موسی است.

4. «زبور» قرآن؛ و «ذکر» تورات است.

بنابر احتمال و قول چهارم، «زبور» از جمله اوصاف قرآن خواهد بود.

شاید علت نامگذاری قرآن به «زبور» اشتمال آن بر مواعظ و حکمت‌ها است. همچنین چون قرآن‌کریم به اراده الهی در یک کتاب جمع شده، از قرآن به «زبور» تعبیر شده است.

منابع

1. البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 276
2. الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 181
3. قاموس قرآن جلد 3 : صفحه 154
4. مجمع البیان فی تفسیرالقرآن جلد 7 : صفحه 119
5. تفسیر نمونه جلد 13 : صفحه (516-517)
6. التفسیر الکبیر جلد 22 : صفحه 229
7. المفردات فی غریب القرآن : صفحه 210
8. المیزان فی تفسیر القرآن جلد 14 : صفحه 329

اصطلاح‌نامه

اعم

اسامی و صفات قرآن

منابع

• آموزش علوم قرآن جلد 1 : صفحه 181
• الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 181
• البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 276
• البرهان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 346
• التفسیر الکبیر جلد 22 : صفحه 229
• المفردات فی غریب القرآن : صفحه 210
• المیزان فی تفسیر القرآن جلد 14 : صفحه 329
• تفسیر نمونه جلد 13 : صفحه (516-517)
• قاموس قرآن جلد 3 : صفحه 154
• مجمع البیان فی تفسیرالقرآن جلد 7 : صفحه 119