امر به صیغه
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
امر به صیغه : طلب یا بعثِ در قالب صیغه امر و امثال آن
امر به صیغه، طلب یا بعثی است که در قالب صیغه امر و امثال آن صورت می‌گیرد؛ در مقابل ' امر به ماده ' که در آن طلب از طریق ماده امر، محقق می‌گردد.
مراد از ' صیغه امر '، همه صیغه‌های فعل امر است و مراد از ' امثال آن '، جملات دیگر که دارای معنای طلبی می‌باشد، مانند اسم فعل‌های دارای معنای فعل امر و جمله‌های خبری در مقام انشا.
درباره تفاوت ' امر به صیغه ' و ' امر به ماده ' دیدگاه‌های متفاوتی ارائه شده است؛ برخی بر این باورند که هر چند هر دو، در انشای طلب باهم اشتراک دارند، اما مفهوم طلب در ' امر به ماده ' دارای صورت و لحاظ استقلالی، و به عبارت دیگر، مفهوم اسمی است، و در ' امر به صیغه '، طلب مورد لحاظ غیری قرار گرفته، و به بیان دیگر، مفهوم طلب در آن، مفهوم حرفی و نسبت است. [۱]
نیز ر.ک:صیغه امر، معانی صیغه امر.
پانوشت
منابع
- فرهنگ معارف اسلامی جلد 1 : صفحه 297
- الموجز فی اصول الفقه : صفحه (53-55)
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «امر به صیغه» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه امر به صیغه به زیرصفحه امر به صیغه/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.