صفت جهر
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
صفت جهر : بلندی صدای حنجره ناشی از ارتعاش تارهای صوتی؛ یکی از صفات اصلی حروف
«جهر» در لغت به معنای آشکار بودن و آواز بلند، و در اصطلاح تجوید عبارت است از بلندی صدای حنجره در نتیجه ارتعاش تارهای صوتی هنگام ادای حرف.
حروف دارای صفت جهر را حروف «مجهوره» میگویند. در این حروف، به دلیل قوّت حرف در ذات و اعتماد زیاد بر مخرج ادا، نَفَس هنگام تلفظ قطع میشود و در نتیجه آوایی بلند شنیده میشود؛ مانند: اض، حق و….
صفت «جهر» در مقابل صفت «همس» از جمله صفات اصلی یا متضاد حروف به شمار میآید.
نیز ر.ک:حروف مجهوره.
منابع
- سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 168
- تجوید جامع : صفحه 52
- الموضع فی التجوید : صفحه 88
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه (50-51)
- العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 40
- الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 47
- تجوید استدلالی : صفحه 136
اصطلاحنامه
مترادفات
از واژه «صفت جهر» بجای واژههای زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
منابع
- اعجاز عددی در قرآن : صفحه 50
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 349
- الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 47
- العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه 40
- الموضع فی التجوید : صفحه 88
- تجوید استدلالی : صفحه 136
- تجوید جامع : صفحه 52
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 50
- سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 168
- غایة المرید فی علم التجوید : صفحه 136