اشتقاق

توضیح مفهومی

اشتقاق : لفظی را از لفظ دیگر گرفتن با اشتراک در حروف اصلی

اشتقاق، به معنای گرفتن لفظی از لفظ دیگر است، در صورتی که از نظر معنا و ترکیب مناسبت داشته و در صیغه مغایر باشند.

اشتقاق را بر سه قسم دانسته‌اند:

1. اشتقاق صغیر، و آن در جایی است که بین دو لفظ در حروف و ترتیب تناسب باشد، مانند: اشتقاقِ « ضَرَبَ » از « ضَرب »؛

2. اشتقاق کبیر، و آن در جایی است که بین دو لفظ در حروف و معنا تناسب باشد، نه در ترتیب، مثل: اشتقاق « جَبَذَ » از « جَذب »؛

3. اشتقاق اکبر، و آن در جایی است که بین دو لفظ در مخارج حروف تناسب باشد، مثل: اشتقاق « نعق » از « نهق ».

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اشتقاق به زیرصفحه اشتقاق/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.