استلزامات ظنی

توضیح مفهومی

استلزامات ظنی : حکم ظنّیِ عقل به وجود ملازمه بین دو چیز

استلزام ظنی، نوعی استلزام عقلی است.

استلزام عبارت است از حکم عقل به وجود رابطه لزومی میان دو چیز؛ یعنی عقل، مصاحبت و مقارنت بین دو چیز را اتفاقی ندانسته بلکه به ملازمه بین آن دو حکم می‌نماید. هرگاه حکم عقل به وجود ملازمه به طور قطعی باشد آن را استلزام قطعی و اگر حکم عقل به وجود ملازمه به طور ظنی باشد آن را استلزام ظنی می‌گویند؛ مانند سرایت حکم از فرع به اصل در ' قیاس مستنبط العلة ' به صرف وجود تشابه میان آن دو، که از مصادیق بارز استلزامات ظنی است.

منابع

1. نهایة الدرایة فی شرح الکفایة جلد 1 : صفحه 159
2. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

وابسته

غیر مستقلات عقلی ( اصول فقه )

منابع

• نهایة الدرایة فی شرح الکفایة جلد 1 : صفحه 159