سُوَر متضمن ناسخ و منسوخ
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
سُوَر متضمن ناسخ و منسوخ : سوره‌های دارای آیات ناسخ و منسوخ
سوره‌های قرآن به اعتبار اشتمال و عدم اشتمال بر آیه ناسخ یا منسوخ، چهار قسم می‌شوند:
1. برخی سوره‌ها فقط ناسخ دارند؛ 2. برخی دیگر فقط منسوخ دارند؛ 3. بعضی هم ناسخ دارند و هم منسوخ؛ 4. تعدادی نه منسوخ دارند و نه ناسخ.
به آن دسته از سوره‌های قرآن که در آن‌ها آیات ناسخ و منسوخ هر دو آمده باشد «سُوَر متضمن ناسخ و منسوخ» می‌گویند و آن‌ها 31 یا 32 سوره و عبارتند از:
بقره؛ آل‌عمران؛ نساء؛ مائده؛ اعراف؛ انفال؛ توبه؛ ابراهیم؛ نحل؛ بنی‌اسرائیل؛ مریم؛ طه؛ انبیاء؛ حج؛ مؤمنون؛ نور؛ فرقان؛ شعراء؛ احزاب؛ سبأ؛ مؤمن؛ شوری؛ محمد (ص) ؛ ذاریات؛ طور؛ واقعه؛ مجادله؛ ممتحنه؛ مزّمّل؛ مدّثّر؛ تکویر؛ عصر.
زرکشی در ~البرهان فی علوم القرآن~، این قسم را شامل 31 سوره دانسته، ولی هنگام شمارش، 32 سوره را نام برده است، شاید بدین سبب که میان انفال و برائت با بسم الله جدا نشده آن دو را یک سوره بحساب آورده است.
منابع
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 2 : صفحه 34
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 69
- بصائر ذوی التمییز فی لطائف الکتاب العزیز جلد 1 : صفحه (126-127)
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه سُوَر متضمن ناسخ و منسوخ به زیرصفحه سُوَر متضمن ناسخ و منسوخ/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.