آسمان (فقه )

توضیح مفهومی

آسمان: مقابل زمین.

احکام مربوط به آن در باب‌های صلات و اطعمه و اشربه به مناسبت آمده است.

کعبه از موضع خود تا آسمان قبله است. 1 نظر به آفاق آسمان پیش از نماز شب 2 (--' نماز شب) و نیز برای امام هنگام رفتن جهت نماز عید (--' نماز عید) 3، مستحب است. همچنین اقامه نماز آیات (--' نماز آیات) 4 و نماز استغاثه (--' نماز استغاثه) 5 در زیر آسمان و به سمت آسمان بودن کف دست‌ها در قنوت، 6 بلند کردن دست‌ها به طرف آسمان هنگام دعا 7 و نگاه نکردن به آسمان در حال نماز مستحب است. 8

به قول مشهور افروختن چراغی که سوخت آن نجس است، تنها در زیر آسمان جایز است. 9 آروغ زدن به سمت آسمان کراهت دارد. 10

برخی حوادث آسمانی مانند خورشید گرفتگی سبب وجود نماز آیات است (--' نماز آیات) .

1 - جواهر الکلام 7 348.

2 - 29.

3 - 11 381.

4 - العروة الوثقی 1 730.

5 - 463.

6 - جواهر الکلام 10 368.

7 - کشف الغطاء 3 497 و وسائل الشیعه 7 46.

8 - العروة الوثقی 1 613.

9 - جواهر الکلام 36 385.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 125

اصطلاح‌نامه

اعم

مکان ( فقه )

وابسته

آروغ به طرف آسمان، آفت آسمانی، آمیزش زیر آسمان، زمین ( فقه )، غسل میت زیر آسمان، نماز آیات زیر آسمان

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه آسمان (فقه ) به زیرصفحه آسمان (فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 125