آروغ زدن ( فقه)
از دانشنامه علوم اسلامی
نسخهٔ تاریخ ۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۳۳ توسط Nazarzadeh (بحث | مشارکتها) (Nazarzadeh صفحهٔ آروغ زدن ( فقه ) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به آروغ زدن ( فقه) منتقل کرد: جایگزینی متن - ' )' به ')')
ردهها
(برای دیدن زیرردهها
بر روی "◄" کلیک کنید)
بر روی "◄" کلیک کنید)
ردهٔ آروغ زدن ( فقه) یافت نشد
توضیح مفهومی
آروغ: باد معده بر آمده از گلو.
از آن به مناسبت در بابهای صوم و اطعمه و اشربه سخن گفته شده است.
در حدیث نبوی صلی الله علیه و آله آمده است: آروغ از نعمتهای الهی است؛ آن گاه که یکی از شما آروغ زد، حمد خدا را گوید. 1
کراهت آروغ زدن رو به آسمان 2، وجوب خودداری روز دار از آروغ زدن در صورت علم به بیرون آمدن چیزی از گلو به واسطه آن 3 و بطلان روزه در صورت فرو بردن عمدی آن چه که به واسطه آروغ زدن بدون اختیار از گلو بیرون آمده، از احکام آن است. 4
1 - وسائل الشیعة 24 247.
2 - جواهر الکلام 36 465.
3 - توضیح المسائل مراجع م 1651.
4 - العروة الوثقی 2 194.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 116
اصطلاحنامه
مترادفات
از واژه «آروغ زدن ( فقه )» بجای واژههای زیر استفاده کنید:
اعم
اخص
- آروغ به طرف آسمان
- به لحاظ عبادت کننده:
- آروغ روزه دار، آروغ نمازگزار