جلب ( استقرار عامل زکات )

توضیح مفهومی

جَلَب: استقرار عامل زکات در مکانی و فرستادن کسی به محلّ مال متعلّق زکات برای انتقال آن به آن جا/ بانگ برآوردن بر اسب از پشت سر، هنگام مسابقه.

از آن به مناسبت در باب زکات و سبق و رمایه سخن گفته‏اند.

رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله - بنابر روایتی که از آن حضرت نقل شده - از جَلَب و جَنَب نهی کرده است. جَلَب همچون جَنَب) ر جَنَب (دو کاربرد دارد: یکی در مسئله زکات؛ بدین معنا که عامل زکات در نقطه‏ای استقرار می‏یابد و کسی را می‏فرستد تا اموال متعلّق زکات را جهت دریافت زکات آن بدان مکان منتقل کند، و دیگری در مسابقه؛ بدین گونه که کسی از پشت سر اسب مسابقه، بر او بانگ می‏زند تا سرعت بیشتر گیرد و تندتر بدود. 1

از آداب جمع آوری زکات آن است که عامل، همراه مالک در محلّ اموالی که زکات به آنها تعلّق گرفته حضور یابد و زکات را دریافت کند. 2

________________________________________

99

1. الحدائق الناضرة 100 /24؛ جواهر الکلام 2 229 /28. تذکرة الفقهاء 319 /5؛ جواهرالکلام 154 /15.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 98

اصطلاح‌نامه

اعم

استقرار

وابسته

جَنَب ( عامل زکات )، عامل زکات

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 98