پای برهنه

توضیح مفهومی

پابرهنگی: بدون پاپوش بودن، بی‏کفشی.

از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات و حج سخن رفته است.

پابرهنه بودن در موارد زیر مستحب است:

1. رفتن به مصلای نماز عید فطر برای امام و نیز بنابر تصریح برخی برای مأمومین. 1

2. رفتن به نماز استسقاء2) ر نماز باران (.

3. صاحب عزا3 و کسی که میّت را در قبر می‏گذارد4 و به قول برخی هنگام نماز گزاردن بر میّت5) ر نماز میّت (.

4. زمان نشستن. 6

5. هنگام دخول کعبه. 7

6. حاجی، هنگام ورود به مکّه. 8

7. کسی که اوّلین بار حج می‏گزارد، بلکه به قولی همه حاجیان، هنگام ورود به سرزمین مشعر9) ر مشعر (.

1. جواهر الکلام 141 - 140 /12. 2 376 - 375 /11؛ الحدائق الناضرة 3 486 /10. جواهر الکلام 5 284. 4 271 /4. الرسائل العشر/ 304؛ مجمع‏الفائدة 6 448 /2. الدروس‏الشرعیة 7 151 /1. تذکرة الفقهاء 8 376 /8. جواهر الکلام 282 /19؛ الحدائق الناضرة 9 77 /16. جواهر الکلام 84 - 82 /19؛ مسالک الافهام 286 /2.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 237

اصطلاح‌نامه

اعم

پای انسان

وابسته

پابرهنگی عزادار، رفتن پابرهنه به نماز باران، رفتن پابرهنه به نماز عید، نماز میت با پای برهنه، ورود به کعبه با پای برهنه، ورود مکه با پای برهنه، وصیت به حج با پای برهنه

منابع

• تحریرالوسیله جلد 1 : صفحه 390
• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 237