عملکردها

پیشنهاد کننده مهادنه

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۳۰ توسط Hashemi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توضیح مفهومی

آن کسی است که ابتدا پیش‏نهاد مهادنه می‏کند.

آیا جایز است مسلمانان خود پیش‏نهاد کننده صلح باشند؛ یا آن که جواز مهادنه منوط به پیش‏نهاد کافران است؟

این مسئله اولین بار توسط آیت‏اللّه خامنه‏ای 'دام ظلّه' مطرح شده است. ایشان از این که فقها متعرض این مسئله نشده‏اند نتیجه گرفته‏اند که فقها تفاوتی میان این دو صورت قائل نشده‏اند. آنگاه خود بنا به قرائنی چنین استنباط کرده‏اند که ادله‏ی جواز مهادنه اختصاص به مواردی دارد که کافران آن را پیش‏نهاد کنند چه این که ممکن است از پاره‏ای ادله همچون « و ان جنجوا اللسلم فاجنج لها، گر به صلح گراییدند، تو نیز به صلح بگرای. انفال (8) آیه 61 » حرمت مهادنه به پیش‏نهاد مسلمانان استفاده شود، زیرا امر به تن دادن به مهادنه، مشروط به گرایش کافران به آن است و از آن بر می‏آید که مشروعیت اقدام به مهادنه منوط به دعوت کافران به آن است. چرا که اصل در رفتار با کافران حربی، جهاد است که ادله مهادنه، آن را تخصیص می‏زند، بنابراین باید به همین قدر متیقن اکتفا کرد.

پانوشت

اصطلاح‌نامه

اعم

احکام مهادنه

وابسته

متولی مهادنه، مهادنه

منابع

  • مجله فقه اهل بیت جلد 11،12 : صفحه 105