عملکردها

شهرت فتوایی در فقه منصوص

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۳:۳۰ توسط Hashemi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توضیح مفهومی

شهرت فتوایی در فقه منصوص : شهرت فتوایی در مسئله فقهی، مستند به نصّ موجود

مسائلی از فقه را که در مورد آنها نص وجود دارد، در صورتی که فتوای فقها به مضمون روایت و با الفاظ آن صادر شده باشد، شهرت فتوایی در فقه منصوص می‌گویند.

توضیح:

شهرت فتوایی، به اعتبار مسائل مورد فتوا و چگونگی فتوا دادن، به ' شهرت فتوایی در فقه منصوص ' و ' شهرت فتوایی در فقه مستنبط ' تقسیم گردیده است.

نظر به این که قدمای اصحاب هم چون مرحوم ' شیخ مفید، شیخ صدوق و شیخ طوسی ' اجتهاد را به طور محدود به کار می‌گرفتند و تنها در مورد مسایلی که روایتی درباره آنها وجود داشته، طبق مضمون روایت فتوا می‌دادند _ به این شکل که در فتوای خود، متن روایت را ذکر کرده و سند آن را حذف می‌نمودند _ به این گونه مسائل ' فقه منصوص ' می‌گفتند و شهرت درباره آنها به ' شهرت فتوایی در فقه منصوص ' معروف شده است.

چون این شهرت در حقیقت از مصادیق شهرت عملی است، برخی از فقها تنها این نوع شهرت را حجت دانسته‌اند.

منابع

  1. المحصول فی علم الاصول جلد 3 : صفحه (212-215)
  2. انوارالهدایة فی التعلیقة علی الکفایة جلد 1 : صفحه 261
  3. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «شهرت فتوایی در فقه منصوص» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

شهرت فتوایی در مسایل متلقات

اعم

شهرت فتوایی ( اصول فقه )

وابسته

شهرت فتوایی در فقه مستنبط، فقه منصوص

منابع

  • المحصول فی علم الاصول جلد 3 : صفحه (212-215)، (215-212)
  • انوارالهدایة فی التعلیقة علی الکفایة جلد 1 : صفحه 261