بِکْر
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
بِکر
بِکر: استعمال نشده، نو و تازه/ غیرمحصن/ دوشیزه) ر باکره (.
از بکر به معنای نخست در باب حج سخن رفته است.
سنگریزهای که در رمی جمره) ر رمی جمره (به کار میرود باید بکر باشد؛ بدین معنا که در رمی استفاده نشده باشد. 1
از بکر به معنای دوم در باب حدود یاد شده است.
کیفر مرد زنا کار غیر محصن) ر احصان (، صد تازیانه، تراشیدن سر و تبعید است. برخی کیفر تبعید را به مرد همسرداری اختصاص دادهاند که هنوز با او آمیزش نکرده است. برخی گفتهاند: منشأ آن، اختلاف پدید آمده در مفهوم »بکر« در روایات است که آیا مراد از آن، غیر محصن است؛ خواه هیچ زنی نداشته باشد، یا آنکه همسر دائمی یا کنیز داشته، لیکن با او آمیزش نکرده باشد یا مراد خصوص مرد همسرداری است که با او آمیزش نکرده است؟ مشهور، قول اوّل است. 2
1. جواهر الکلام 325 - 323 /41. 2 95 /19.
اصطلاح‌نامه
وابسته
- باکره، بکارت، بیوه، زنای بکر، زنای زن بی شوهر، زنای مرد مجرد، سنگ استنجای بکر، سنگ جمره بکر، وصیت بر باکره
== منابع ==index.php?catid=50