حقیقت استعمال

توضیح مفهومی

حقیقت استعمال : استعمال لفظ به قصد خطور معنا در ذهن شنونده

حقیقت استعمال، القای لفظ و اراده معنا است؛ به بیان دیگر، به کارگیری لفظ به قصد خطور دادن و ایجاد معنا در ذهن شنونده را استعمال گویند.

نکته اول:

اراده استعمالی، از مقومات استعمال - دلالت تصدیقی اولی - و علت جدایی دلالت تصوری از استعمال است.

نکته دوم:

اطلاق، اعم از استعمال لفظ است و به کارگیری لفظ به وسیله شخص دیوانه و خواب را نیز که در آنها قصد خطور دادن معنا به ذهن مخاطب وجود ندارد _ شامل می‌شود.

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه حقیقت استعمال به زیرصفحه حقیقت استعمال/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.