حق ( قرآن )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
حق ( قرآن ) : یکی از اوصاف قرآن
از جمله اسامی و صفات قرآن «حق» و «حق‌الیقین» است «حق» به معنای ثابت و درست و مطابق با واقع است.
واژه «حق» در 36 مورد بر قرآن اطلاق شده است؛ مانند: «فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ فَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ» (بقره// 26) ؛ یونس// 108؛ بقره// 91، 144، 149؛ آل‌عمران//60؛ نساء// 170؛ مائده// 84؛ انعام// 5 و 66؛ هود// 17و20؛ رعد// 1و19؛ کهف// 29؛ ….
در هفت مورد نیز احتمالاً منظور از «حق» قرآن است: مائده// 48و83؛ انعام// 57؛ اسراء// 81؛ سبأ// 49؛ فصلت// 53؛ زخرف// 78.
همچنین مراد از کلمه «حق‌الیقین» در آیات 51 سوره حاقه و 95 سوره واقعه «قرآن» است.
بنا به ملاحظات ذیل، کلمه حق بر قرآن اطلاق شده است: 1. حقایقی که قرآن از آن‌ها حکایت می‌کند؛ 2. درست بودن ادعای قرآن به این‌که از طرف خداوند است؛ 3. حقانیت و تطابق قرآن با نشانه‌هایی که در کتاب‌های آسمانی پیشین در باره آن آمده است.
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 180
- المفردات فی غریب القرآن : صفحه 124
- قرآن شناسی جلد 1 : صفحه 36
- شناخت نامهای قرآن : صفحه 53
- قرآن در قرآن : صفحه 191
- تاریخ قرآن : صفحه 31
- تاریخ جمع قرآن : صفحه 11