آیه استعاذه
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
آیه استعاذه : آیه 98 سوره نحل، در باره پناه بردن به خدا از شرّ شیطان
آیه 98 سوره نحل را 'آیه استعاذه' می‌گویند: «فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»؛ «پس چون قرآن میخوانی از شیطان مطرود به خدا پناه بر».
'استعاذه' به معنای 'پناه خواستن' و عبارت آن این است: 'أعوذ بالله من الشیطان الرجیم'. برخی به صورت‌های دیگری نیز گفته‌اند؛ مانند: 'اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم'. استعاذه، بنابر نص قرآن، پیش از قرائت قرآن کریم توصیه شده، و گفتن آن پیش از شروع قرائت نماز نیز سنّت پیامبر اکرم (ص) بوده است. شیخ طوسی گفته است: مخاطب این آیه، پیامبر (ص) ، ولی مرادش جمیع مکلفان است که هرگاه خواستند قرآن بخوانند به خداوند پناه ببرند.
منابع
- تفسیر نمونه جلد 11 : صفحه (396-397)
- المیزان فی تفسیر القرآن جلد 12 : صفحه 343
- التفسیر الکبیر جلد 20 : صفحه 113
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «آیه استعاذه» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه آیه استعاذه به زیرصفحه آیه استعاذه/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.