قاعده الواحد ( اصول فقه )

توضیح مفهومی

قاعده الواحد ( اصول فقه ) : صدور معلول واحد از علت واحد از همه جهات

قاعده الواحد، از قواعد فلسفی بوده و به این معنا است که اگر علتی از همه جهات واحد و بسیط باشد، تنها یک معلول از آن صادر می‌شود؛ به بیان دیگر، از موجود واحد، غیر از واحد، صادر نمی‌شود؛ از این رو، فلاسفه برای توجیه این قاعده در باب خلقت عالم با وجود تکثراتی که در آن وجود دارد، به راه هایی متوسل شده‌اند.

نکته:

این قاعده، به طور مسامحی در اصول فقه مطرح و در مواردی مانند بحث صحیح و اعم و واجب تخییری به آن استدلال شده است.

منابع

1. فرهنگ معارف اسلامی جلد 3 : صفحه 489
2. دروس فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 250
3. تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 18
4. جلد 2 : صفحه 376
5. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «قاعده الواحد ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

قاعده الواحد لا یصدر الا من الواحد، قاعده صدور کثیر من الواحد، قاعده لا یصدر الواحد الاعن الواحد

وابسته

مفهوم شرط ( اصول فقه )، موضوع اصول فقه

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه قاعده الواحد ( اصول فقه ) به زیرصفحه قاعده الواحد ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• جلد 2 : صفحه 376
• الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی جلد 1 : صفحه 27، 28، 29
• المحصول فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 25
• المحصول فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 116
• انوار الاصول جلد 1 : صفحه 18، 21
• تسدید الاصول جلد 1 : صفحه 8
• تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 18
• دروس فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 250
• فرهنگ معارف اسلامی جلد 3 : صفحه 489
• محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 16
• محاضرات فی اصول الفقه جلد 4 : صفحه 34
• مقالات الاصول جلد 1 : صفحه 35