نزاهت ( علوم قرآنی )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
نزاهت ( علوم قرآنی ) : پیراستن هجو و ذمّ از الفاظ فحش
«نزاهت» از اسلوب بدیعی قرآن و به معنای پاکیزگی، مبرّا بودن از امر بد و ناشایست، و در علم بدیع، سخن هجوی است که از الفاظ زشت، پیراسته باشد؛ مانند: «وَإِذَا دُعُوا إِلَی اللَّهِ وَرَسُولِهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ إِذَا فَرِیقٌ مِّنْهُم مُّعْرِضُونَ» سپس می‌فرماید: «أَفِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَمِ ارْتَابُوا أَمْ یَخَافُونَ أَن یَحِیفَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَرَسُولُهُ بَلْ أُوْلَئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ»؛ 'و چون به سوی خدا و پیامبر او خوانده شوند تا میان آنان داوری کند بناگاه دستهای از آنها روی برمیتابند… آیا در دلهایشان بیماری استیا شک دارند یا از آن میترسند که خدا و فرستادهاش بر آنان ستم ورزند (نه) بلکه خودشان ستمکارند' (نور// 48 و 50).
منابع
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه نزاهت ( علوم قرآنی ) به زیرصفحه نزاهت ( علوم قرآنی )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.