مفسّران ادبی
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
مفسّران ادبی : مفسّران با گرایش به مباحث ادبی
مفسّران ادبی، تفسیر خویش را بر پایه علوم و گرایش‌های ادبی بلاغی پایه‌ریزی کرده‌اند. از آن جمله‌اند:
1. ابوالقاسم محمود بن عمر بن احمد، معروف به جارالله زمخشری (م 538 ق) مؤلف تفسیر ~الکشّاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل~ معروف به «تفسیر کشّاف».
2. ابو محمد عبدالحق بن غالب بن عطیه (م 542 ق) نگارنده تفسیر ~المحرّر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز~.
3. فضل بن حسن طبرسی (م 543 ق) از علمای بنام شیعه دوازده امامی و صاحب دو تفسیر ~مجمع‌البیان~ و ~جوامع‌الجامع~.
4. ناصرالدین عبدالله بن عمر بیضاوی (م حدود 685 تا 719ق) نویسنده تفسیر ~أنوار التنزیل و أسرار التأویل~ معروف به «تفسیر بیضاوی».
5. ابوحیان محمد بن یوسف بن حیان اندلسی (745 ق) نویسنده تفسیر ~البحرالمحیط~.
6. محمدعلی طه الدرّة الحمصی السوریّ، از علمای اهل‌سنّت و نویسنده ~تفسیرالقرآن‌الکریم و إعرابه و بیانه~.
نیز ر.ک:تفسیر ادبی، تفاسیر ادبی.