ضمیر منفصل
از دانشنامه علوم اسلامی
رده‌ها
(برای دیدن زیررده‌ها
بر روی "◄" کلیک کنید)
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
ضمیر منفصل : ضمیر مستقل و غیر متصل به اسم، فعل یا حرف
ضمیر، یا متصل است یا منفصل. و ضمیر منفصل آن است که بتواند مبتدا واقع شود؛ یعنی کلام با آن آغاز شود و پس از «إلّا» نیز قرار می‌گیرد؛ مانند «هو» در: «وَهُوَ الْعَلِیمُ الْقَدِیرُ»؛ «و او دانای توانا است» (روم// 54) و «إیّاه» در: «وَقَضَی رَبُّکَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِیَّاهُ» (إسراء// 23) .
ضمیر منفصل گاهی ضمیر شأن و قصه و گاهی ضمیر فصل قرار می‌گیرد.
نیز ر.ک:ضمیر فصل، ضمیر شأن و قصه.
منابع
- محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة : صفحه 693
- قرآن ثقل اکبر : صفحه 329
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه (339-341)
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 334
اصطلاح‌نامه
اعم
اخص
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه ضمیر منفصل به زیرصفحه ضمیر منفصل/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.