آیه فراش
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
آیه فراش : آیه ادعایی مدعیان نسخ تلاوت، در باره الحاق فرزند به زوج
در برخی از منابع معتبر اهل سنت از قول عمر عباراتی نقل شده که عمر مدعی بود این عبارات، آیاتی از قرآن هستند که در زمان پیامبر (ص) قرائت می‌کردیم، ولی بعد از رحلت آن حضرت مورد غفلت واقع شد و در مصاحف ثبت نشد. مطابق برخی از این نقل‌ها عمر می‌گوید اگر خوف این را نداشتم که بگویند عمر چیزی بر قرآن افزود دستور به درج این آیات در مصاحف می‌دادم!
این اخبار، مورد استناد کسانی واقع شده که قائل به وقوع نسخ تلاوت در قرآن هستند.
یکی از موارد ادعایی عمر، عبارتی است که از آن به «آیه فراش» یاد شده و به این شرح است: «الولد للفراش و للعاهر الحجر؛ فرزند به صاحب فراش خود ملحق است و سزای زناکار سنگ است». مفاد حدیث این است که در صورت اختلاف و اتهام ولادت فرزند از راه زنا، بچه ملحق به زوج است.
در پاسخ، گفته شده که این عبارت، بدون شک، حدیثی نبوی است که ابوهریره، حسن و ابوسلمه از پیامبر (ص) نقل کرده‌اند، و در اذهان تمام مسلمانان مرتکز است.
نیز ر.ک:آیه رجم.
منابع
- التمهید فی علوم القرآن جلد 8 : صفحه 139
- حقایقی مهم پیرامون قرآن کریم : صفحه 289
- قرآن پژوهی (هفتادبحث وتحقیق قرآنی) : صفحه 107
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه آیه فراش به زیرصفحه آیه فراش/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.