وجوب شرعی ( اصول فقه )

توضیح مفهومی

وجوب شرعی ( اصول فقه ) : وجوب صادر شده از طرف شرع

وجوب شرعی، مقابل وجوب عقلی بوده و عبارت است از بعث و طلب اکید مولا به انجام کاری، به گونه‌ای که راضی به ترک آن نمی‌باشد. پس حاکم به وجوب در این جا شارع است، مانند: وجوب نماز که مولا با امر ' صل ' آن را به مکلفین می‌فهماند و از آنها انجام آن را درخواست نموده و راضی به ترک آن نیست.

در این که وجوب از هیئت امر، از طریق وضع به دست می‌آید یا این که عقل آن را می‌فهمد، اختلاف است؛ برخی اعتقاد دارند هیئت امر، برای وجوب یا اعم از وجوب و ندب وضع شده است، اما عده‌ای دیگر معتقدند هیئت امر برای برانگیختن مکلف‌به انجام مطلوب وضع شده، اما اگر این کار ناشی از اراده قوی باشد، عقل از آن، وجوب، و در صورتی که اراده مولا ضعیف باشد، استحباب را می‌فهمد.

منابع

1. اصطلاحات الاصول : صفحه 280
2. فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول : صفحه (371-372)
3. اصول الاستنباط : صفحه 83
4. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

وجوب ( اصول فقه )

وابسته

وجوب عقلی ( اصول فقه )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه وجوب شرعی ( اصول فقه ) به زیرصفحه وجوب شرعی ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اصطلاحات الاصول : صفحه 280
• اصول الاستنباط : صفحه 83
• الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی جلد 2 : صفحه 367
• المحصول فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 461
• انوار الاصول جلد 1 : صفحه 353، 438
• دروس فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 252
• علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید : صفحه 107
• فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول : صفحه (371-372)
• نهایة الافکار جلد 1 : صفحه 258