حسن و قبح عرفی

توضیح مفهومی

حسن و قبح عرفی : حُسن یا قبح یک فعل به اعتبار ملاکات عرفی

حسن و قبح عرفی، به حسن و قبح ناشی از عادت‌ها و آداب و رسوم رایج در میان مردم گفته می‌شود، مانند: احترام گذاشتن به میهمان و پذیرایی کردن از او و بر خاستن در برابر کسی که به مجلس وارد می‌شود.

منابع

1. اصول الفقه جلد 1 : صفحه 219
2. شرح اصول فقه جلد 2 : صفحه 58
3. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «حسن و قبح عرفی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

حسن و قبح عادی

اعم

حسن و قبح ( اصول فقه )

وابسته

حسن و قبح شرعی ( اصول فقه )، حسن و قبح عقلی ( اصول فقه )

منابع

• اصول الفقه جلد 1 : صفحه 219
• الفوائد الحائریة : صفحه 367
• شرح اصول فقه جلد 2 : صفحه 58