حسن و قبح عرضی
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
حسن و قبح عرضی : حُسن یا قبح عارض بر فعل دارای مقتضیِ خلاف آن
حسن و قبح عرضی، مقابل حسن و قبح ذاتی و به معنای حسن و قبح در افعالی است که اقتضای حسن و یا قبح را دارند، ولی بر اثر عارض شدن موانعی، فعل حسن به فعل قبیح و فعل قبیح به فعل حسن تبدیل می‌شود، مانند عنوان صدق که در جای خود دارای حُسن است، ولی گاهی ـ در صورتی که موجب آشوب و فساد شود ـ قبیح می‌گردد.
و نیز مانند عنوان کذب که قبیح است، اما گاهی بر اثر عوارضی، مانند نجات جان مؤمن، حسن پیدا می‌کند.
منابع
- اصول الفقه جلد 1 : صفحه 220
- منابع اجتهاد (ازدیدگاه مذاهب اسلامی) : صفحه 233
- انوار الاصول جلد 2 : صفحه 499
- شرح اصول فقه جلد 2 : صفحه (62-63)
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «حسن و قبح عرضی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه حسن و قبح عرضی به زیرصفحه حسن و قبح عرضی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.