حسن و قبح ذاتی ( اصول فقه )

توضیح مفهومی

حسن و قبح ذاتی ( اصول فقه ) : حسن و قبح بی نیاز از واسطه در اتصاف شیء به آن دو

حسن و قبح ذاتی، مقابل حسن و قبح عرضی و اعتباری بوده و مراد از آن این است که برخی از افعال اختیاری علت و تمام موضوع برای حکم عقلا به حسن یا قبح، می‌باشد؛ یعنی عقلا هر جا با این عنوان رو به رو شوند، به حسن یا قبح آن حکم می‌کنند، مانند: عنوان عدل و ظلم، وعلم و جهل، که عناوین عدل و علم، حسن ذاتی دارد؛ یعنی تمام موضوع برای حکم به حسن می‌باشد. هم چنین، ظلم و جهل، تمام موضوع برای قبح می‌باشد.

علت این که به این قسم حسن و قبح ذاتی گفته می‌شود این است که این عناوین به خودی خود و به طور مستقل به حسن و قبح متصف بوده و به واسطه در اتصاف محتاج نمی‌باشد.

منابع

1. اصول الفقه جلد 1 : صفحه 220
2. منابع اجتهاد (ازدیدگاه مذاهب اسلامی) : صفحه 233
3. انوار الاصول جلد 2 : صفحه 499
4. شرح اصول فقه جلد 2 : صفحه (60-62)
5. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «حسن و قبح ذاتی ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

حسن و قبح واقعی

اعم

حسن و قبح ( اصول فقه )

وابسته

حسن و قبح عرضی

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه حسن و قبح ذاتی ( اصول فقه ) به زیرصفحه حسن و قبح ذاتی ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اصول الفقه جلد 1 : صفحه 220
• الاصول العامة للفقه المقارن : صفحه 286
• المحکم فی اصول الفقه جلد 2 : صفحه 163، 165، 167
• انوار الاصول جلد 2 : صفحه 495، 496، 499، 501
• شرح اصول فقه جلد 2 : صفحه (60-62)
• عدة الاصول (ط.ق) جلد 1 : صفحه 127
• قوانین الاصول جلد 2 : صفحه 4
• مبادی الوصول الی علم الاصول : صفحه 86
• مصباح الاصول جلد 2 : صفحه 30
• منابع اجتهاد (ازدیدگاه مذاهب اسلامی) : صفحه 233