تفاوت میان نسخه‌های «کثرت استعمال»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۳۳
توضیح مفهومی
کثرت استعمال : کثرت استفاده از لفظ برای اراده معنای خاص
کثرت استعمال، یعنی به کارگیری زیاد یک لفظ به منظور اراده کردن معنایی خاص و حاضر نمودن آن معنا در ذهن مخاطب، به گونه‌ای که این کثرت استعمال باعث غلبه و انصراف معنا از آن لفظ شود، مانند: کلمه ' قانون ' که ابتدا به معنای خط کش بوده و بعد، بر اثر کاربرد زیاد در معنای فعلی ـ مصوبات مجلس و دولت ـ همین معنا به ذهن مخاطبان می‌آید.
نکته:
1. کثرت استعمال ممکن است به حدی برسد که باعث ایجاد رابطه قراردادی یا همان علقه وضعیه (وضع) بین لفظ و معنا، و وضع تعینی لفظ در معنایی گردد؛
2. کثرت استعمال ممکن است در مورد اطلاق لفظ در مثل، یا صنف و یا نوع آن نیز انجام گیرد.
منابع
- بحوث فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 95
- فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول : صفحه 374
- نهایة الاصول : صفحه 17
- تحقیق الاصول المفیدة فی اصول الفقه : صفحه 71
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه کثرت استعمال به زیرصفحه کثرت استعمال/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.