تفاوت میان نسخه‌های «ادات تضجّر»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۲۴
توضیح مفهومی
ادات تضجّر : ادات بیانگر کراهت از چیزی
قرآن‌پژوهان و علمای ادب عربی کلمه «أُفّ» را از «ادوات تضجر» می‌دانند و می‌گویند کلمه‌ای است که در حال تضجر و مکروه و ناپسند دانستن چیزی به کار می‌رود؛ مانند: «فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ…» (اسراء// 23) .
در باره معنا و ساختار ادبی واژه «أُفّ» اختلاف است. ابوالبقاء در این زمینه دو قول نقل کرده است:
1. اسم فعل امر، به معنای «کُفَّ» (نگه دار) و «اترک» (ترک کن) .
2. اسم فعل ماضی؛ یعنی: ناپسند دانستم و منضجر شدم.
برخی گفته‌اند اسم فعل و به معنای مضارع است. و برخی گفته‌اند به معنای: «بئساً لکم» (بدا به حالتان) است.
منابع
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «ادات تضجّر» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید: