تفاوت میان نسخه‌های «استعاذه هنگام قرائت»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۳۵
توضیح مفهومی
استعاذه هنگام قرائت : پناه بردن به خدا از شر شیطان، هنگام تلاوت قرآن
یکی از آداب و مستحبات تلاوت قرآن «استعاذه» (پناه بردن به خدا) است. قرآن می‌فرماید: «فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»؛ «پس چون قرآن میخوانی از شیطان مطرود به خدا پناه بر» (نحل// 98) .
شیخ طوسی می‌نویسد: این آیه خطاب به پیامبر (ص) است؛ ولی منظور، جمیع مکلفان است و از آنان خواسته شده است هر گاه اراده قرائت قرآن کردند، به خداوند پناه ببرند.
در قرآن بارها (اعراف// 200؛ غافر//56؛ فصلت//26) به استعاذه از شیطان توصیه شده است. و استعاذه پیش از گفتن «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ» از آداب قرائت قرآن کریم است.
در باره الفاظ استعاذه، عبارات گوناگونی نقل شده است؛ از جمله:
1. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم؛ 2. اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم؛ 3. اعوذ بالله القادر من الشیطان الغادر؛ 4. اعوذ بالله القوی من الشیطان الغوی؛ و….
منابع
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه استعاذه هنگام قرائت به زیرصفحه استعاذه هنگام قرائت/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.