تفاوت میان نسخه‌های «علیّ (قرآن)»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۳۵
توضیح مفهومی
علیّ (قرآن) : یکی از اوصاف قرآن
«علیّ» یکی از اسامی و صفات قرآن است: «وَإِنَّهُ فِی أُمِّ الْکِتَابِ لَدَیْنَا لَعَلِیٌّ حَکِیمٌ»؛ «و آن در امّ‌الکتاب (لوح محفوظ) نزد ما بلندپایه واستوار است» (زخرف// 4) .
«علیّ» صفت مشبهه از «عُلُوّ» به معنای بلندی و والایی است و در امور حسی، اعتباری و معنوی به‌کار می‌رود و استعمال آن درباره قرآن به خودی خود می‌تواند به معنای «بلندمرتبه» و «شریف» باشد؛ ولی با توجه به ظرف‌هایی که در آیه مذکور آمده (فی أمّ الکتاب لدینا) این عُلُوّ و برتری، یا به لحاظ مقام معنوی و حقیقت قرآن است که در لوح محفوظ و نزد خدای متعالی است، و یا به جهت برتری قرآن و علو مرتبه آن نسبت به همه کتاب‌های آسمانی که همه آن‌ها را نسخ کرده و در بالاترین مرحله اعجاز قرار گرفته است.
منابع
- قرآن شناسی جلد 1 : صفحه 57
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 274
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 179
- تاریخ قرآن : صفحه 32
اصطلاح‌نامه
اعم
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 179
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 274
- البرهان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 344
- تاریخ جمع قرآن : صفحه 10
- تاریخ قرآن : صفحه 32
- روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القرآن جلد 1 : صفحه 14
- سیری درعلوم قرآن : صفحه 47
- فرهنگ لاروس جلد 2 : صفحه 1484
- قرآن شناسی جلد 1 : صفحه 57
- لسان العرب جلد 9 : صفحه 377