تفاوت میان نسخه‌های «معنای مقصود»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۳:۴۵
توضیح مفهومی
معنای مقصود : معنای متعلق اراده استعمالی یا جدّی متکلم
معنای مقصود، معنایی است که متکلم، لفظ را به قصد خطور آن در ذهن مخاطب، استعمال می‌کند.
توضیح:
استعمال، یعنی به کارگیری لفظ به قصد فهماندن معنا به مخاطب، و فرق استعمال با اطلاق این است که در اطلاق، قصد افهام وجود ندارد، اما در استعمال قصد افهام وجود دارد، پس، معنایی که از لفظ در هنگام استعمال شنیده می‌شود معنای مقصود نام دارد.
بنابراین، بر لفظی که انسان غیر ملتفت به زبان می‌آورد، اصطلاح ' اطلاق ' صدق می‌کند، اما واژه ' استعمال ' صدق نمی‌کند، و معنای مقصود در استعمال شامل معنای جدی و غیر جدی می‌شود.
نیز ر.ک:معنای غیر مقصود، دلالت تصوری، دلالت تصدیقی.
منابع
- دروس فی علم الاصول جلد 1 : صفحه (207-208)
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «معنای مقصود» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه معنای مقصود به زیرصفحه معنای مقصود/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.