تفاوت میان نسخه‌های «اجماع تقریری»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۲۱
توضیح مفهومی
اجماع تقریری : اتفاق علمای معاصر امام «ع» بر امری و عدم مخالفت امام «ع»
اجماع تقریری، عبارت است از تحقق اتفاق علما بر امری در حضور امام معصوم (ع) و سکوت او در برابر آن، در جایی که قادر به مخالفت با آن باشد؛ به بیان دیگر، هرگاه فقها در زمان وجود امام (ع) بر حکمی به اتفاق نظر برسند و امام آنها را ردع نکند، سکوت او به منزله تقریر و تأیید نظر فقها است، زیرا اگر نظر فقها خلاف حکم الهی باشد، بر امام (ع) ـ از باب وجوب نهی از منکر ـ لازم است منکر را انکار نماید.
نکته: در اجماع تقریری، اتفاق همه علما موضوعیت ندارد، بلکه اگر یک نفر هم در حضور معصوم (ع) عملی را انجام دهد و یا حکمی را بیان کند و امام (ع) در حالی که شرایط بیان برای او مهیا است سکوت نماید، این سکوت کاشف از موافقت وی است.
منابع
- اصول الفقه جلد 2 : صفحه 103
- مفاتیح الاصول : صفحه 497
- منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة جلد 4 : صفحه 355
- منابع اجتهاد (ازدیدگاه مذاهب اسلامی) : صفحه 210
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اجماع تقریری به زیرصفحه اجماع تقریری/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.