عملکردها

تفاوت میان نسخه‌های «حسن ختام»

از دانشنامه علوم اسلامی

 
جز (۱ نسخه واردشده)
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۱۲

توضیح مفهومی

حسن ختام : ختم سخن به عبارات دالّ بر تأمین غرض گوینده و پایان یافتن مطلب

چنانچه شاعر یا سخنور، شعر یا سخن خود را به بهترین بیان ممکن ختم کند که نشان دهد به غرض و مقصد خویش رسیده و راضی است، کلام از حسن ختام برخوردار است.

«حسن ختام» که به آن «براعت ختام» نیز می‌گویند، در قرآن به بهترین صورت وجود دارد که متضمن معانی بدیع و نو است و به شنونده می‌فهماند که به انتهای سخن رسیده است و دیگر منتظر ادامه کلام نماند؛ مانند ختم سوره بقره به دعا و ایمان به خدا و تصدیق رسالت، و ختم سوره آل‌عمران به نظر به مخلوقات و امر به صبر و مصابره و مرابطه.

اختتام‌های قرآن به قرار ذیل است: ادعیه؛ وصایا؛ فرایض؛ تحمید و تهلیل؛ مواعظ؛ وعد و وعید؛ …

نیز ر.ک:خواتم سور.

منابع

  1. البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه (182-186)
  2. الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 366
  3. الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 284
  4. التمهید فی علوم القرآن جلد 5 : صفحه 236
  5. محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة : صفحه 217

اصطلاح‌نامه

اعم

اسلوب بدیعی قرآن ( علوم قرآنی )

منابع

  • الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 284، 366
  • البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه (182-186)
  • البرهان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 233
  • التمهید فی علوم القرآن جلد 5 : صفحه 236، 301، 603
  • محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة : صفحه 217