کنایه از موصوف
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
کنایه از موصوف : ذکر صفت و اراده موصوف
در این قسم از کنایات، مکنیٌّ‌به صفت یا مجموعه چند صفت، یا جمله و عبارتی وصفی است که باید از آن متوجه موصوفی شد. به عبارت دیگر، صفتی را ذکر می‌کنیم و از آن، موصوف را اراده می‌کنیم؛ مانند: «أَ وَ مَنْ یُنَشَّؤُا فِی الْحِلْیَةِ وَ هُوَ فِی الْخِصامِ غَیْرُ مُبِینٍ»؛ «آیا کسی را که در لابلای زینتها پرورش مییابد و به هنگام جدال قادر به تبیین مقصود خود نیست (فرزند خدا میخوانید) ؟ !» (زخرف// 18) . هدف آیه بیان این مطلب است که چگونه شما دختران را فرزند خدا میپندارید، که از دختران با ذکر برخی اوصاف غالبیِ آنها یاد کرده است.
نیز ر.ک:کنایه از صفت، کنایه از نسبت.