وحی (قرآن)
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
وحی (قرآن) : یکی از صفات قرآن
از جمله اسامی و صفات قرآن «وحی» است. واژه «وحی» دو بار بر قرآن اطلاق شده است: 1. «إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَی»؛ 'آنچه میگوید چیزی جز وحی که بر او نازل شده نیست' (نجم// 4) ؛ 2. «قُلْ إِنَّمَا أُنذِرُکُم بِالْوَحْیِ...»؛ 'بگو من شما را فقط به وسیله وحی هشدار میدهم' (انبیاء// 45) .
اطلاق وحی بر قرآن به لحاظ آن است که پیامبر (ص) معارف قرآن را از سوی خداوند به صورتی دریافت می‌کرد که برای دیگران غیر محسوس و پنهانی بود.
منابع
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 1 : صفحه 280
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 1 : صفحه 179
- قرآن شناسی جلد 1 : صفحه 55
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه وحی (قرآن) به زیرصفحه وحی (قرآن)/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.