اعفاف
از دانشنامه علوم اسلامی
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
اِعفاف: عفیف گردانیدن خود یا دیگری با تزویج.
اعفاف عبارت است از آن که انسان، با فراهم کردن زمینه‌های پاکدامنی، دیگری را عفیف بگرداند به این که برای وی همسری بر گزیند یا امکانات ازدواج را برایش فراهم کند. 1
اعفاف نسبت به خود انسان نیز کاربرد دارد و با ازدواج کردن محقّق می‌شود. البته کاربرد بیشتر واژه اعفاف نسبت به دیگری است. از آن در باب نکاح سخن رفته است.
اعفاف نفس: اعفاف نفس، در اصل مستحب است و در صورت بیم وقوع در حرام، واجب می‌شود. 2
اعفاف واجب النفقه: اعفاف کسانی که نفقه آنان بر انسان واجب می‌باشد مانند فرزند، پدر و مادر بنا بر مشهور مستحب است؛ لیکن از برخی قول به وجوب اعفاف پدر در صورت عدم تمکن مالی وی نقل شده است. حکم نفقه همسر پدر تابع حکم اعفاف پدر است؛ بنا بر قول به وجوب اعفاف پدر، نفقه همسر وی نیز واجب و بنا بر استحباب، مستحب است 3 (--» نفقه) .
اعفاف مؤمن: اعفاف مؤمن هر چند نفقه او بر انسان واجب نباشد مستحب است و در روایات متعدّد بدان سفارش شده است. 4
(--» عفّت)
1 - مسالک الافهام 8 489.
2 - تحریر الاحکام 3 395 - 396؛ جواهر الکلام 29 8 - 14.
3 - الحدائق الناضرة 25 137 - 138.
4 - وسائل الشیعة 20 45.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 576
اصطلاح‌نامه
یادداشت دامنه
عفیف گردانیدن خود یا دیگری به وسیله ازدواج