کلمات قبطی قرآن
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
کلمات قبطی قرآن : کلماتی از قرآن، به زبان قبطی
زبان قبطی، زبان مصریان قدیم، و به قبط منسوب است. در قرآن کریم لغاتی قبطی وجود دارد که عبارتند از:
1. متّکأ: ترنج: «وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّکَأً» (یوسف// 31) .
2. مناص: فرار، گریز: «وَلَاتَ حِینَ مَنَاصٍ» (ص// 3) .
3. مزجاة: اندک: «وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ» (یوسف// 88) .
4. تحت: بطن، درون: «فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَا» (مریم// 24) .
5. بطائن: ظواهر: «بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ » (الرحمن// 54) .
6. الاولی: آخر، پایان: «تَبَرُّجَ الْجَاهِلِیَّةِ الْأُولَی» (احزاب// 33) .
7. الآخرة: اوُلی: «مَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِی الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ» (ص// 7) .
به عقیده نویسنده کتاب ~القرائات القرآنیه~ کلمات «سیدها» (زوجها) ، «الاولی»، «الآخرة» و «بطائنها» واژگانی هستند که در قبطی بودن آن‌ها اختلاف نیست؛ اما کلمات «متّکأ» و «مزجاة» از کلماتی هستند که دیدگاه‌های مخالف دیگری نیز درباره آن‌ها نقل شده است.
منابع
- المتوکلی فیما ورد فی القرآن باللغات : صفحه 141
- القراءات القرآنیة فی ضوء علم اللغة الحدیث : صفحه 320
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 130
- لغة القرآن الکریم : صفحه (19-30)
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «کلمات قبطی قرآن» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید: