ممانعت در اصل
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
ممانعت در اصل : ایرادهای معترض به قیاس مستدِلّ در ناحیه « اصل »
ممانعت در اصل، مقابل ممانعت در فرع بوده و عبارت است از ایرادهایی که معترض به قیاس مستدل، به اصل آن وارد می‌نماید (چه در ناحیه منع ثبوت وصف و چه در ناحیه منع حکم اصل) ، که عبارت است از:
1. عدم پذیرش وجود حکم در اصل؛
2. عدم پذیرش وجود وصف در اصل؛
3. عدم پذیرش صلاحیت وصف برای علیت.
برای مثال، ' شافعیه ' معتقدند ظرفی را که خوک از آن خورده است، باید هفت بار آب کشید، زیرا آن را به ' ولوغ کلب ' قیاس می‌کنند، اما ' حنفیه '، ' مالکیه ' و ' ظاهریه ' اعتراض می‌کنند که حکم اصل برای ما ثابت نیست، زیرا روایتی که دلالت می‌کند بر این که ظرفی را که سگ از آن خورده، باید هفت بار آب کشید، در نزد ما مضطرب است، و از این رو ما آن را رد می‌کنیم.
منابع
- اصول الفقه الاسلامی جلد 1 : صفحه (696-700)
- تقنین اصول الفقه : صفحه 82
- الاحکام فی اصول الأحکام جلد 2 : صفحه 332
- الاحکام فی اصول الأحکام جلد 2 : صفحه 328
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه ممانعت در اصل به زیرصفحه ممانعت در اصل/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.