معسر ( فقه )

توضیح مفهومی

به دارنده صفت اعسار « مُعسِر » گفته می‌شود. اعسار در باب‌های تَفلیس، قضاء و شهادات مورد بحث قرار گرفته است.

معسر یا به وسیله حاکم شرع از تصرف در اموال جدیدی که به دست می‌آورد، ممنوع است یا نیست. در صورت اول، به معسر، « مفلَّس و محجور » گفته می‌شود که دارای احکام ویژه‌ای است (--» تفلیس).

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 574

اصطلاح‌نامه

اعم

انسان ( فقه )

وابسته

التقاط معسر، اِعسار، حج معسر، حواله بر معسر، سارق معسر، شهادت معسر، ضمان معسر، غنی ( فقه )، کفاره معسر، کفن معسر، مدیون معسر، مضارب معسر

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 574