معامله ( اخص )

توضیح مفهومی

معامله ( اخص ) : عقود و ایقاعات

معامله (اخص) ، به معنای عقود و ایقاعات است؛ یعنی هر امر اعتباری که وجودش در خارج، بر قصد و رضایت و انشا متوقف باشد، چه انشای دو جانبه (عقد) و چه یک جانبه (ایقاع) .

معامله معانی مختلفی دارد:

1. معامله به معنای بیع، که اخص از سایر معانی است؛

2. معامله به معنای عقدی که بین دو نفر واقع می‌شود؛

3. معامله به معنای عقود و ایقاعات؛

4. معامله به معنای هر آن چه که در آن قصد قربت معتبر نیست.

آن معنایی از معامله که معمولاً در مباحث اصولی اراده می‌شود، هم چون ' آیا تعلق نهی به معامله مقتضی فساد است یانه؟ '، معنای سوم است.

منابع

1. ترمینولوژی حقوق : صفحه 664
2. انوار الاصول جلد 1 : صفحه (605-606)
3. محاضرات فی اصول الفقه جلد 5 : صفحه 7
4. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

معامله ( اعم )

وابسته

اسباب معاملات، مسببات معاملات، وضع اسمای معاملات

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه معامله ( اخص ) به زیرصفحه معامله ( اخص )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اصول السرخسی جلد 1 : صفحه 82
• المحصول فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 453
• انوار الاصول جلد 1 : صفحه (605-606)، 609، 622
• ترمینولوژی حقوق : صفحه 664
• دروس فی علم الاصول جلد 2 : صفحه 286
• محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 196
• محاضرات فی اصول الفقه جلد 5 : صفحه 7، 8، 13، 27، 33، 52
• منتقی الاصول جلد 1 : صفحه 133
• منتقی الاصول جلد 3 : صفحه 168